Hoe is het met jouw veerkracht?
Ik dacht dat het met mijn veerkracht en innerlijke rust wel oké zat. Ik ben immers in mijn leven meerdere keren op de proef gesteld door verlieservaringen. Daar ben ik al struikelend doorheen gegaan, heb er veel van geleerd en het leverde me uiteindelijk veel innerlijke rust op.
Dat veranderde tot mijn grote verbazing met de komst en opvoeding van mijn hond Jip. Mijn innerlijke rust raakte op de hobbel en veranderde geregeld in een flinke draaikolk van allerlei gevoelens die niks met innerlijke rust hebben te maken. Oei, die kwam binnen. Een hond als spiegel. Hoe gek wil je het hebben?! Op zijn zachtst gezegd vind ik daar wel wat van. En ik vind helemaal wat van mezelf.
Lastige situaties als spiegel
Jij zit in een lastige situatie die een enorm appèl op je veerkracht doet. Je partner is er niet meer en je leven staat op zijn kop. Dus hoezo innerlijke rust? Hoe dan, waar dan? Het voelt eerder als een rollercoaster die over en door je heen dendert. Er zijn meer situaties en mensen die je wèl triggeren dan niet. Je houdt je net staande met de lieve hulp van mensen om je heen. Maar van binnen voelt het als chaos. Je gedachten en emoties buitelen over elkaar heen. En ja, dat doet rouwen met je. Je spreekt jezelf iedere dag toe dat het anders moet, beter. Je vindt dat je verder moet zijn in je rouwproces. Je moet immers door, of je dat nu fijn vindt of niet.
Behandel jezelf zoals je vrienden behandelt
Onszelf toespreken en de maat nemen, ja, daar zijn we vaak goed in. Onze innerlijke criticus draait dan overuren. Het moet anders, beter, liever, aardiger en sneller. Allemaal dingen die we van onze vrienden en vriendinnen niet verwachten als ze pijn en verdriet ervaren. Dan zijn we meelevend, warm, luisterend, bemoedigend en geduldig. Jij ook, ook al heb je in deze fase misschien meer nodig van anderen dan je kan geven. Gek dat we dan ineens met twee maten meten. Hoe zou het voor je zijn als jij jezelf behandelt zoals jij je vrienden behandelt?
Mededogen als sleutel
Mededogen met jezelf is de sleutel voor het ervaren van meer veerkracht en innerlijke rust in chaotische en moeilijke situaties. Bij het herstellen van verliezen en trauma’s. Mededogen met je eigen pijn en verdriet. Mededogen met hoe je het nu doet. Oftewel, jezelf behandelen zoals je anderen behandelt.
En je denkt misschien nu, leuk verteld allemaal maar hoe kan ik mededogend voor mezelf zijn als ik nog zoveel chaos van binnen ervaar. Dat begrijp ik. Weet dat je mededogen kan leren. En dat gaat niet in een keer maar stapje voor stapje. En al die stapjes bij elkaar zijn ineens een heel proces. Een proces waarbij je meer grip krijgt op je binnenwereld. En daarmee versterk je je veerkracht.
Als een vriendin mij het verhaal van haar Jip had verteld had ik er smakelijk en liefdevol om gelachen; til er niet te zwaar aan dat het nog niet gaat zoals je wilt, laat de teugels wat meer vieren. En by the way, wat een leuke spiegel die Jip, dat kan je minder treffen!